پڑھ پڑھ علم ہزار کتاباں عالم ہوئے بھارے ہو

حرف اک عشق دا پڑھ نہ جانن بھلے پھرن وچارے ہو

عشق ماہی دے لائیاں اگیں لگی کون بجھاوے ہو

میں کی جاناں ذات عشق جو در در جا جھکاوے ہو

اندر کلمہ کل کل کردا عشق سکھایا کلمہ ہو

چوداں طبقے کلمہ اندر چھڈ کتاباں علماں ہو

جس منزول نوں عشق پہنچاوے ایمان خبر نہ کوئی ہو

عشق سلامت رکھیں باہوؔ دیاں ایمان دھروئی ہو

ایمان سلامت ہر کوئی منگے عشق سلامت کوئی ہو

جس منزل نوں عشق پہنچاوے ایمان خبر نہ کوئی ہو

مرشد مکہ طالب حاجی کعبہ عشق بڑایا ہو

وچ حضور سدا ہر ویلے کریے حج سوایا ہو

عاشق عشق ماہی دے کولوں پھرن ہمیشہ کھیوے ہو

جندے جان ماہی نوں ڈتی دوہیں جہانیں جیوے ہو

عاشق ہو تے عشق کما دل رکھیں وانگ پہاڑاں ہو

سئے سئے بدیاں لکھ الاہمیں جانیں باغ بہاراں ہو

عشق دی گل اولی جہڑا شرعا تھیں دور ہٹاوے ہو

قاضی چھوڑ قضائی جان جد عشق طمانچا لاوے ہو

ایمان سلامت ہر کوئی منگے عشق سلامت کوئی ہو

مانگن ایمان شرماون عشقوں دل نوں غیرت ہوئی ہو

اندر بھائی اندر بالن اندر دے وچ دھوہاں ہو

شاہ رگ تھیں رب نیڑے لدھا عشق کیتام جد سوہاں ہو

عشق آسانوں لسیاں جاتا کر کے آوے دھائی ہو

جت ول ویکھاں عشق دسیوے خالی جا نہ کائی ہو

جنہاں عشق حقیقی پایہ موہوں نا الاوت ہو

ذکر فکر وچ رہن ہمیشہ دم نوں قید لگاون ہو

منگن ایمان شرماون عشقوں دل نوں غیرت ہوئی ہو

عشق سلامت رکھیں باہوؔ دیاں ایمان دھروئی ہو

گوڑھ ظلمات اندھیر غباراں راہ نے خوف خطر دے ہو

آب حیات منور چشمے سائے زلف عنبر دے ہو